Przypadki i wpadki dyplomaty (z autografem)

O KSIĄŻCE

Wspomnienia Przypadki i wpadki dyplomaty Jacka Kluczkowskiego obejmują głównie okres lat 90. XX wieku i pierwszego dziesięciolecia XXI wieku, kiedy autor pełnił ważne funkcje w centralnych władzach państwa, a następnie w dyplomacji RP. Pracując w kancelarii prezydenta, przygotowywał przez kilka lat projekty przemówień Aleksandra Kwaśniewskiego, a w okresie rządów Marka Belki był koordynatorem zespołu doradców premiera. Angażując się w coraz większym stopniu w sprawy kontaktów z Ukrainą, uczestniczył m.in. z Andrzejem Przewoźnikiem w negocjacjach we Lwowie w sprawie odbudowy Cmentarza Orląt Lwowskich oraz w rozmowach z Hryhorijem Surkisem na temat organizacji mistrzostw Euro 2012 w piłce nożnej.

Centralnym wydarzeniem wspomnień jest „pomarańczowa rewolucja” w Ukrainie w 2004 roku. Autor mógł obserwować ją z bliska, gdyż należał do grupy osób, które zorganizowały wówczas międzynarodową misję mediacyjną w Kijowie i obrady tamtejszego Okrągłego Stołu. Po ich sukcesie został w 2005 roku ambasadorem Rzeczypospolitej Polskiej w Ukrainie i pełnił tę funkcję do 2010 roku.

Wszystkie te etapy swojej aktywności politycznej i dyplomatycznej opisał w publikowanych obecnie wspomnieniach. Możemy dzięki nim obserwować „od kuchni”, jak tworzy się politykę zagraniczną i jak wygląda codzienna praca w dyplomacji, a również przyjrzeć się scenie politycznej Ukrainy w czasach, gdy główne role odgrywały na niej tak barwne postaci jak Julia Tymoszenko i Wiktor Juszczenko. Spośród wielu ciekawych epizodów warto na pewno zwrócić uwagę na opis mało znanych wydarzeń, które doprowadziły do zgłoszenia przez Polskę i Ukrainę wspólnej inicjatywy zorganizowania Euro 2012.

Przypadki i wpadki dyplomaty - fragment

Podcast "Słuchaj z Czytelnikiem". Odcinek o książce "przypadki i wpadki dyplomaty"

O AUTORZE

Jacek Kluczkowski (ur. 1953) – dziennikarz i dyplomata, z wykształcenia historyk. Należał do zespołów redakcyjnych m.in. tygodnika „itd” oraz „Sztandaru Młodych”. Od lat 90. pełnił różne funkcje w centralnej instytucjach państwa, kolejno w zespołach współpracowników: prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, marszałka Sejmu Marka Borowskiego i premiera Marka Belki. Zajmował się m.in. problematyką stosunków polsko-ukraińskich, został członkiem Komitetu Konsultacyjnego Prezydentów Polski i Ukrainy oraz uczestnikiem Forum Polsko-Ukraińskiego. W 2004 r. brał udział w mediacjach w Kijowie podczas ukraińskiej „pomarańczowej rewolucji”. Od roku 2005 do 2010 był ambasadorem Polski w Ukrainie, a w latach 2011–2015 w Kazachstanie i Kirgistanie.