Jezioro Dargin

O KSIĄŻCE

Główny bohater i narrator Jeziora Dargin, najnowszej powieści Wojciecha Chmielewskiego, został właśnie zwolniony z pracy w radiowej redakcji. Po przedwczesnej śmierci przyjaciela postanawia wyjechać na Mazury, by móc psychicznie odpocząć, przemyśleć dotychczasowe życie i swoje obecne położenie. W powracających retrospekcjach porównuje losy przyjaciela i swoje, przygląda się dziejom tej wyjątkowej znajomości, rozmyśla o życiowych ideałach, których wizje wyniósł z romantycznych lektur, a które boleśnie zderzają się z rzeczywistością. Pobyt nad jeziorem przynosi też niespodziewany przełom w jego życiu osobistym. Czy bohater odnajdzie sens w losach przyjaciela i swoich? Czy wracając do Warszawy, będzie gotów zaakceptować życie takim, jakie ono jest?

Moim zdaniem Wojciech Chmielewski należy do najzdolniejszych prozaików średniego pokolenia. Tom jego pierwszych opowiadań – Biały bokser, późniejszy – Brzytwa i ostatni – Magiczne światło miasta, ze znakomitą Bajką spod szaletu, dowodzą doskonałego słuchu językowego, zmysłu obserwacji i zainteresowania wyłącznie rzeczywistością, w jakiej żyjemy.       

Kazimierz Orłoś

Wody polodowcowego jeziora Dargin, nad które z Warszawy trafić można w trzy, cztery godziny samochodem, na co dzień kołyszą tylko trzciny i żaglówki. Bohatera powieści Wojciecha Chmielewskiego wytrąciły z odrętwienia, pchnęły do podsumowania połowy życia, do odprawienia żałoby. Na jeziorze Dargin nie rozszalał się szkwał, o brzeg uderza mała fala. Frazy i wspomnienia narratora też powracają jak fale, w hipnotyzującym rytmie. Chmielewski uzupełnia ten obraz o małe realia naszego świata, malując je z pokorą średniowiecznego malarza. Z takiej właśnie pokory wyrasta wielka proza.

Wojciech Stanisławski

O AUTORZE

Wojciech Chmielewski (ur. 1969), prozaik; z wykształcenia historyk, z zawodu dziennikarz i redaktor w oficynach wydawniczych, z zamiłowania obserwator współczesnego życia społecznego i literackiego. Wydał już kilka książek, w tym w „Czytelniku” zbiór opowiadań Brzytwa i powieść Kawa u Doroty. Za całokształt  dotychczasowej twórczości został w 2017 r. pierwszym laureatem Nagrody Literackiej im. Marka Nowakowskiego. Publikuje też opowiadania, eseje i recenzje w prasie codziennej i czasopismach, pisze słuchowiska dla Teatru Polskiego Radia i prowadzi cykliczny program telewizyjny poświęcony literaturze.