Imperium

O KSIĄŻCE

Radzieckie imperium wtargnęło w życie Ryszarda Kapuścińskiego we wrześniu 1939 r., gdy jego rodzinny Pińsk zajęła Armia Czerwona, a w ślad za nią pojawili się enkawudziści, terror i głód...

Pół wieku później, w latach 1989–1991, sławny już reporter odbył cykl podróży po rozsadzanym od wewnątrz państwie, udając się z Moskwy na Zakaukazie i do Workuty, na Syberię i Ukrainę, do Azji Środkowej, Petersburga i na Białoruś. Ich wynikiem stała się książka, w której autor nie tylko opisuje życie ludzi „Kraju Rad” oraz początek rozpadu tego ostatniego mocarstwa kolonialnego, ale też stara się zrozumieć mechanizmy funkcjonowania euroazjatyckiego imperium i sposób myślenia jego mieszkańców. Nie poprzestaje przy tym na relacji o schyłku Związku Radzieckiego – przywołuje również wstrząsające obrazy z czasów stalinowskich, a także zastanawia się nad przyszłością Rosji.

Publikacja Imperium spotkała się z wielkim zainteresowaniem czytelników. Po pierwszej polskiej edycji (1993 r.) w ciągu kilku lat na świecie ukazało się prawie 20 przekładów.

O AUTORZE

Ryszard Kapuściński (ur. 1932 w Pińsku, zm. 2007 w Warszawie), polski reporter, korespondent zagraniczny i wojenny Polskiej Agencji Prasowej,  pisarz, poeta i fotografik.  W latach 1951–1955 studiował na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1955 r. pracował w redakcji  "Sztandaru Młodych", potem (od 1958 r.) w redakcji "Polityki"; od 1962 do 1980 r. korespondent PAP w Afryce, Azji i Ameryce Łacińskiej. Zastępca redaktora naczelnego (1972–1974) miesięcznika "Kontynenty". Od 1975 r. publikował swoje najważniejsze książki w odcinkach w tygodniku  "Kultura" i od 1989 w "Gazecie Wyborczej". Autor reportaży literackich, w których przedstawiał przemiany społeczne i ustrojowe, przewroty polityczne i konflikty zbrojne, mechanizmy funkcjonowania i upadku dyktatur.  Międzynarodową sławę przyniósł mu zwłaszcza Cesarz. W Lapidariach (6 tomów), zamieścił wiele przemyśleń o charakterze filozoficznym, osobistych refleksji o pisarzach, o współczesnym świecie, o własnej twórczości. Wydał też dwa zbiory poezji i albumy fotografii Z Afryki i Ze świata. Został uhonorowany w 1999 r. przez polskie środowisko dziennikarskie jako Dziennikarz Wieku. Był kandydatem do Literackiej Nagrody Nobla.