Dzienniki 1964-1980, t. III ( OUTLET)

KSIĄŻKI ZE ZWROTÓW, MOGĄ MIEĆ PORYSOWANE , WGNIECIONE BRZEGI OKŁADKI

O KSIĄŻCE

W trzecim, ostatnim tomie Dzienników Jarosława Iwaszkiewicza na pierwszy plan wysuwa się starość z jej gorzką samowiedzą, podziwem dla cudowności życia i oczekiwaniem na śmierć. Choć „stary poeta" coraz częściej wraca pamięcią do zdarzeń dawno minionych, nie rezygnuje zarazem z dawania świadectwa współczesności. Kreśli barwne wizerunki środowisk artystycznych i ich luminarzy, zdaje relacje ze swoich kontaktów z przedstawicielami władzy, krytycznie ustosunkowuje się do działalności opozycji demokratycznej, z bolesną szczerością pisze o sprawach domowych. Ze wszystkich zapisów przebija zdolność widzenia ludzkich losów – a czasem nawet obrotów historii – jako zamkniętych całości, zdolność dana tylko tym, którzy dostąpili łaski długiego życia.

O AUTORZE

Jarosław Iwaszkiewicz (ur. 1894 w Kalniku na Ukrainie, zm. 1980 w Warszawie), polski poeta, prozaik, dramatopisarz i tłumacz. W okresie międzywojennym współtwórca grupy poetyckiej Skamander. Od 1928 r. mieszkał w Podkowie Leśnej w domu zwanym Stawisko, gdzie w okresie II wojny światowej udzielił wraz z żoną pomocy wielu twórcom kultury. Od 1955 r. redaktor miesięcznika „Twórczość" i od 1959 do 1980 r. prezes Związku Literatów Polskich. Autor poezji, opowiadań (Panny z Wilka, Brzezina, Matka Joanna od Aniołów, Bitwa na równinie Sedgemoor i wiele innych), powieści (m.in. Czerwone tarcze, Sława i chwała), dramatów (Lato w Nohant i in.), szkiców biograficznych o tematyce muzycznej, felietonów literackich, wrażeń z podróży, wspomnień, dzienników, przekładów oraz obszernej korespondencji.