W ustępie otwierającym ten wielkiej urody i mądrości zbiorek przemyśleń, refleksji, wskazówek, prawd elementarnych, ale też paradoksów autor napisał: „...ta książka będzie taka, jak dawne zielniki, które prostymi przykładami pragnęły odpowiedzieć na pytanie, co trzeba robić, gdy kogoś boli serce albo gdy Bóg go opuścił”.

Książka będąca zbiorem wspomnień sięgających czasów polskiego Wilna i okresu wojny oraz lat powojennych, rozmowy Autora ze znanymi wilnianami (głównie Polakami).